Bəxti açılmayan meydanlar

Proloq

“Tempi passati, Tempi futuri” (Ötən zamanlar, gələcək zamanlar) – “İnter”in sabiq prezidenti Georgi Nikolov uzaq 2007-ci ildə bəndənizin “Горькая правда III” (“Acı həqiqətlər III) yazısına cavab olaraq, süni örtüklü meydançaların parlaq gələcəyindən bəhs etmişdi. Bəlkə də bu yazını 2017-nin noyabr ayının 2-də yazsaydım, daha yaxşı olardı. Ancaq məsələ burasındadı ki, onun futuroloji proqnozunun (Nikolov 10 ildən sonra bütün dünyanın süni örtüklü meydanlarda oynayacağını söyləmişdi) 10 yaşının tamam olmasına zərurət qalmayıb. Hamı təbii ot axtarır, heç kim zədələrin mənbəyi olan süni örtükdə oynamaq istəmir…

“Qəbələ”nin yayınma səbəbi

“Qəbələ” Premyer Liqanın 3-cü turu çərçivəsində “Sumqayıt”la oyunun təxirə salınmasını istədi. Adını “Avropa Liqasının pley-off mərhələsinə daha keyfiyyətli hazırlaşmaq məqsədi ilə” qoydular. İlk iki turda da əyalət təmsilçisinin adı meydanın dəyişdirilməsiylə yanaşı hallandı. Komanda “İnter”lə səfər qarşılaşmasından yayınaraq, 2-ci turun oyununu Mərdəkanda keçirməyi təklif etdi. Niyə? Meydan neytral olsa da, Roman Qriqorçukun komandası ev sahibi “libas”ını boynuna çəkdi. Məram bir idi: görüşün təbii örtüklü meydanda keçirilməsi. Süni örtüklü meydanda zədə almaq ehtimalı xeyli artır. Topuq nahiyəsindən zədə, əzələ dartılması və s. süni meydanların vizit kartıdı…

Dərd üstündə dərd

Futbolun inkişafından danışırqsa, süni örtüklü meydanlardan da birdəfəlik imtina edilməlidi. Özü də ən qısa zaman kəsiyində. Ancaq dərd bu olsaydı, süni meydanları ləğv eləmək mümkün idi. Problem burasındadı ki, Azərbaycanda təbii ot olan meydanlara qulluq etməyi bacarmırlar.  Hazırda yalnız Bakı Olimpiya Stadionunun ot örtüyü qənaətbəxş vəziyyətdədi. Nə “Bakcell Arena” nə Respublika stadionu, nə də “Dalğa Arena” əla durumuyla öyünə bilər. 

Müqavilə müqavilə olmalıdı

Məsələyə heç də birtərəfli yanaşmaq fikrimiz yoxdu. Təbii ki, ot mütəxəssislərinin ölkəmizdə olmaması faktıyla barışmağı təklif etmirik. Əksinə, bu səpkidə savadlı kadrların yetişdirilməsində həm AFFA, həm də klublar maraqlı olmalıdı. Xaricdən əcnəbi mütəxəssis gətirməklə iş həllini tapmır. Yerli kadrlar yetişdirilməlidi, yoxdursa, müvəqqəti olaraq, əcnəbilərə müraciət edilməlidi. Ancaq bir şərtlə ki, yerliləri də öyrətsinlər. Onlarla peşəkar müqavilə imzalanmalıdı. Bəli, bu mütəxəssislər sanballı məvacib almalıdı. Ancaq…

Məsələ burasındadı ki, kimsə çoban tutub, qoyunlarını ona etibar edirsə, həmin şəxs bu heyvanlara görə məsuliyyət daşımalıdı. Meydança da eynisiylə. Əgər “X” mütəxəssisəsilə müqavilə imzalanıbsa, həmin anlaşmada stadion rəhbərliyi hansı öhdəlikləri üzərinə götürdüyünü göstərməlidi. Özü də söhbət tək ot örtüyündən getməməlidi. Stadion rəhbərliyi qarşısında meydanın yüklənməsi barədə məsələ də qaldırılmalı və müqavilədə öz əksini tapmalıdı. Tərəflər arasında düzgün və peşəkar müqavilə imzalansa, ittiham etməyə və ya müdafiə olunmağa da zərurət qalmayacaq. Hələliksə…

Epiloq

Bir dostumun son zamanlar əli heç gətirmir. Anası da eləmə tənbəllik, problemi dədə-baba metoduyla həll edir. Bunun köynəyi ilə şəklini götürüb, gedib falçıya. Falçı da xeyli baş sındırdıqdan sonra, “quşu gözündən vurub”. Dostumun anasına tapşırığı belə olub: “Uşağın bəxtini bağlayıblar. Bu köynəyi özü murdarlamalıdı. Sonra köynəyi qayçıyla 9 yerə doğrayırsan. 3 qıfıl alırsan. Hər qıfıla murdarlanmış hissələrdən birini düyünləyirsən. Hər düyün qıfıl üzərində 3 gün qlmalıdı. Sonra növbəti 3 köynək parçası ilə proseduru təkrarlayırsan. Ümumilikdə, 9 gün. Bundan sonra uşağın bəxti açılacaq, qəşəng pul qazanacaq”.

Xidmətin haqqı vur-tut 20 manat təşkil edib. Bəlkə bu metoddan stadion rəhbərləri də istifadə etsin və falçı xanım ot örtüklərinin bəxtini açsın?