Cavid İmamverdiyevi küsdürüblər: “Kim mənimlə düşmənlik edəcəksə, bunun 10 qatını alacaq”

Yay fasiləsində “Kəpəz”dən ayrılan və hazırda klubsuz olan Azərbaycan millisinin sabiq futbolçusu Cavid İmamverdiyevin futbolinfo.az saytına müsahibəsi

– “Kəpəz”dən ayrılandan sonra səssizliyə çəkilmisiniz. Nə işlə məşğulsunuz?

– Hələ ki, heç bir işlə məşğul olmuram, gözləyirəm.

– “Kəpəz”dən gedişiniz gözlənilməz alındı. Hər halda I Divizionda oynadınız, amma komandanın Premyer Liqada iştirakı dəqiqləşən kimi oradan ayrıldınız. Niyə belə alındı?

– Baş məşqçi Yaşar Vahabzadəyə görə Birinci Divizionda komandaya heç bir köməyim dəyməyib. Danışığımız oldu, mənə belə dedi. Premyer Liqada iştirak dəqiqləşəndən sonra gördüm ki, mənə qarşı münasibəti tamam dəyişdi. Yeni gələn əcnəbilər onun üçün daha önəmli, maraqlı oldu. Halbuki həmin əcnəbilərin hamısının nə məndən artıq karyerası, nə də ortaya qoyduğu futbol olub. Hər şey göz önündədir. Orada öz mövqeyimdə özümdən güclüsünü tanımıram.

– Baş məşqçi səbəb kimi nəyi göstərdi?

– Yay fasiləsində iki yoxlama oyunu keçirdik. İki aya yaxın təlim-məşq toplanışında iştirak etdim, çempionatın startına 10 gün qalmış məni komandadan uzaqlaşdırdı, dedi ki, bəyənmədim. Guya bir mən çıxmaqla komanda düzəldi. Mən də heç nə demədim. Bircə onu söylədim ki, sizinlə işləmək xoş idi. Başqa nə deyə bilərəm? Baş məşqçinin qərarıdır.

– Səbəblərdən biri tez-tez zədələnməyiniz ola bilər?

– Xeyr. Birinci Divizionda oynayanda zədələrim çox olub. Onu da Yaşar Vahabzədənin özünə başa salmışdım ki, çəkimlə əlaqədardır. Artıq çəkim var idi, amma yay toplanışında tam formaya düşdüm. Məşqlərdə də heç kimdən geri qalmadım. Hətta deyərdim ki, üstün idim. Baş məşqçi də mənim kənara çəkib soruşdu ki, indi niyə zədə almırsan? Başa saldım ki, istirahət dönəmində ayağımı müalicə etdirdim, çəkimi də saldım, ona görə zəfələnmirəm. Çəkin varsa, zədə tez olacaq. Çəkini saldığım müddətdə hətta gecələr də məşq eliyirdim, yatmırdım. Çünki qarşıma məqsəd qoymuşdum. Əvəzində də mənə qarşı belə hərəkət etdi.

– Çox məyus görünürsünüz, sanki “sınmısınız”…

– Xeyr, “sınmamışam”, amma məyus olmuşam. Belə şeylər çox görmüşəm. Ömür boyu Birinci Diviziona getməzdim, bunu özümə də yaraşdırmazdım. Amma hansısa məşqçiyə görə gedirəm, ona güvənirəm. Yaşar Vahabzadə ilə U-21 yığmasında da bir yerdə işləmişik. Mövsümün startına 10 gün qalmış belə bir hərəkət istər-istəməz adamı məyus edir. Düzdür, heç vaxt heç kimə tam güvənən insan olmamışam. Nə qədər yaxına buraxsam da, həmişə ehtiyatlı olmuşam. Yaşar Vahabzadəyə də tam güvənməmişəm.

– Başınıza gələnlərə görə heç özünüzdə günah görmürsünüz?

– Mən həmişə səhvi birinci özümdə axtarmışam. Günah deməzdim, sadəcə, baş məşqçi bəyənmədi. Onunla nə dilləşərəm, nə də ona yalvararam. Hər şey vaxtı gələndə üzə çıxacaq. Yerimə gətirdiyi əcnəbinin məndən güclü, yoxsa zəif olduğunu zaman göstərəcək.

– Vaxtilə Azərbaycan millisində oynamısınız, “Neftçi”nin aparıcı simalarından olmusunuz. 32 yaşda heç kimə lazım olmamağınız sizə qəribə gəlir, yoxsa adi qarşılayırsınız?

– Əlbəttə ki, qəribə gəlir. Premyer Liqada başqa Cavid İmamverdiyev yoxdur. Kreativ futbolçulardan biri kənarda qalıb. Halbuki toplanış müddətində çəkimi də saldım, formaya da düşdüm. Komandada 3-5 yüksək hazırlıqlı oyunçu var idisə, biri də mən idim. Nə məşqimə, nə də intizamıma heç kim söz deyə bilməz. Hətta komandadan ayrıldığıma görə bəzi əcnəbi futbolçular şoka düşdülər. Amma heç kimlə düşmənliyim yoxdur. Hər bir məşqçinin özünə görə futbol savadı var. Hər şey gec-tez üzə çıxacaq.

– Karyeranızda yaranmış ani enişin səbəbini nədə görürsünüz?

– Yalnız özümdə. Son illərdə məsuliyyətsiz yanaşdım, çəkim artdı, zədələr oldu. Heç vaxt zədəyəmeyilli futbolçu olmamışam. Sadəcə, artıq çəki tez-tez zədələnməyimə səbəb olurdu.

– Bəs sizi bu məsuliyyətsizliyə sürükləyən nə oldu?

– Məndə belə bir xasiyyət var ki, olduğum klubda əgər müntəzəm oynayıramsa, ən yaxşılardan oluram, hətta komandanın lideri oluram. Amma oynamadığımı gördükdə istər-istəməz həvəsdən düşürəm.

– Belə çıxır ki, iradəsizsiniz. Yenidən əsas heyətə düşmək üçün vuruşmursunuz…

– İradəsiz deməzdim. Məni yaxından tanıyanlar bilirlər ki, çox iradəli, xarakterli insanam. Sadəcə, oynamadığımı gördükdə məndə əsəb yaranır, heç nəyi vecimə almıram. Düşünürəm ki, güclü ola-ola məni oynatmırlar. Psixoloji cəhətdən zəifəm. Çünki belə şeylər tez təsir edir. Bəzən məşqçi güclünü ehtiyatda saxlayır, ondan zəifi oynadır. Heç nə də deyə bilmirsən. Hansı klubda oynamışamsa, mövqeyimdə özümü hamıdan güclü bilmişəm. Elə ki oynamıram, onda tamam həvəsdən düşürəm.

– Bundan sonra nə etməyi düşünürsünüz?

– Hələ ki, gözləyirəm, vəziyyətə baxacağam. Təklif olmasa, çox güman ki, karyeramı bitirəcəyəm. Fərdi məşqlərlə kifayətlənirəm.

– Təklif, ümumiyyətlə, olmayıb?

– Xaricdən 1-2 variant olub. Amma onlar da real deyildi. Formada qalmaq üçün individual məşqlər edirəm. Əziyyət çəkib forma yığmışam. İki aylıq əziyyətimə heyfim gəlir. Yenidən əvvəlki duruma düşmək istəmirəm.

– Karyeranızı bitirsəniz, hansı işlə məşğul olacağınızı müəyyənləşdirmisiniz?

– Bəli. Planlarımı çoxdan qurmuşam. Özümə görə bizneslərim var, onlarla məşğul olacağam.

– Futbol sahəsindən birdəfəlik uzaqlaşacaqsınız?

– Futbol sahəsindən məni məcbur uzaqlaşdırdılar, futboldan küsdürdülər. Vaxtilə belə bir situasiya başıma gəlmişdi. “Neftçi”yə gəldiyim vaxt məşqçi məni komandaya cəlb etməmişdi. Bir həmin vaxt belə sarsıntı keçirdim, bir də indi. Halbuki hamıdan güclü idim. O qədər əziyyət çəkməsəydim, belə məyusluq yaşamazdım. Həqiqətən də, yeni mövsümə çox həvəsli hazırlaşırdım. Belə başa düşürəm ki, komandaya maneçilik törədən mən olmuşam.

– Baş məşqçiləri səbəbkar kimi göstərirsiniz. Futbolçuların səhvi, günahı olmur?

– Bilirsiniz, həmişə uğursuzluq olanda futbolçunun üstünə atırlar. Futbolçu hansı xarakterdədirsə, baş məşqçi ona uyğunlaşmalıdır. Məşqçi hər bir oyunçuya başqa cür yanaşmalıdır. Elə futbolçu var ki, üstünə qışqırmayanda oyunu alınmır. Rəhmətlik Böyükağa Hacıyev kimi təkcə məşqçi yox, həm də güclü psixoloq olmalısan. O, Azərbaycanda bir nömrə olub. Ömür boyu da mənimlə dalaşıb. Mənə deyirdi ki, avarasan. Amma oynadırdı. Çünki güvənirdi. Deyirdi ki, bu qədər danlamağıma baxma, sənə inanıram. Azərbaycanda Avropa Liqasının qrupuna ilk dəfə “Neftçi” düşdü. Həmin vaxt birinci qol mənim ayağımdan getdi. Elə futbolçu var ki, illərdir oynayır, ancaq bir dəfə də olsun Azərbaycan çempionluğunu qazanmayıb. Mənim 3 çempionluğum var.

– Futbolçudan çox məşqçi kimi danışırsınız. Məşqçi olmaq barədə də düşünmürsünüz?

– Düzü, düşünürəm. Məşqçi olsam belə, həmişə futbolçunu dinləməyə, dərdinə qulaq asmağa çalışaram, onun psixologiyasına uyğun hərəkət edərəm. Əgər hansısa oyunçu mənə lazımdırsa, nazı ilə oynamağa məcburam. Necə gəldi qışqıracaqsansa, heç bir futbolçu sənə hörmət eləməyəcək. Kimsə yalnız işi xatirinə yola verə bilər. Ona görə də hörmət qazanmaq lazımdır. Futbol bu gün var, sabah yoxdur. Sabah üz-üzə gəlmək var. Üz döndərdiyim insanlarla heç üz-üzə gəlmək də istəmərəm. Heç kimlə düşmənliyim yoxdur. Amma bunu edənlə sona qədər düşmənlik etməyə qadirəm. Kim mənimlə düşmənlik edəcəksə, bunun 10 qatını alacaq. Kimsə mənim haqqımda ağzından artıq-əskik söz çıxarsa, onunla başqa cür hərəkət edəcəyəm. Dediyim sözlərin arxasındayam.

FƏRİD