Qarşısıalınmaz “Qarabağ”, ümid verən “Neftçi”

Böyük komandalar çempionatın yaraşığıdı. Premyer Liqada iştirakçı sayı hər nə qədər olsa da, “Neftçi” və “Qarabağ”ın yeri başqadı. Və dəbi onlar müəyyənləşdirir. Dünən “Qəbələ”, bu gün “Sabah”, növbəti il başqa biri – təbii ki, zaman-zaman başqa iddialı komandalar da çıxacaq, müəyyən müddətdə yarışa rəng qatacaq, lakin səviyyəli çempionat istəyiriksə, ilk növbədə ənənəsi olanların inkişafını, ayaq üstdə daim durmasını izləməliyik.

Dünən baş tutan Azərbaycan derbisi, hər nə qədər “Qarabağ” favorit sayılsa da, nəticəsini öncədən müəyyən etməyin mümkün olmadığı oyunlardan idi. Və təəssüf ki, belə matçların sayı azdır. Bu komandaların “Sabah”la duellərini də xatırlasaq, əmin olacağıq ki, azarkeşi stadiona cəlb edən, futbolda maraq yaradan səviyyəli matçların bolluğudu. “Turan Tovuz”, “Kəpəz” kimi ənənələri olan komandaların bu mübarizəyə qatılması ilə daha çox şey qazanarıq.

Bu səbəbdən indiki “Neftçi”ni qorumaq lazımdı. Nəticələr azarkeşlərin ürəyincə olmaya bilər, lakin bakılılar inkişaf yolundadı, əvvəlki səviyyəyə qayıtması, daha yaxşı olması üçün sabitliyə ehtiyac var. Pis-yaxşı heyət qurulub, indi davamını gətirmək, zəif nöqtələri gücləndirmək lazımdı. Hər transfer dövründə 5-6 oyunçu göndərib bir o qədərini gətirməklə heç nə düzəlməyəcək. Maksimum sabitliyə nail olmaq, problemləri səbrlə aradan qaldırmaq lazımdı.

Laurentsiu Regekampf as məşqçi deyil, amma inkişaf etmək istəyən, yenidən təşkilatlanan “Neftçi”yə uyğun biridi. Rumın çalışdırıcı işləmək, nəticələri yaxşılaşdırmaq istəyir. Dünən də illərdi yaratdığı sabitliklə ölkənin bir nömrəli komandasına çevrilən, artıq Avropada da müsbət imici olan “Qarabağ”a qarşı mümkün olanı etdi. Əldə olan heyətlə daha yaxşısı çox çətin idi, rəqiblə arada ciddi fərq var. Bu oyunda məğlubiyyətə görə paytaxt təmsilçisini göydən yerə vurmaq doğru olmaz, əksinə, zamanla daha yaxşı olması üçün iş görülməsini tələb etmək lazımdı.

Regekampfın dünənki oyunda yeganə səhvi oyuna sonradan daxil olan İsmayıl Zülfüqarlını əvəzləməsi oldu. Zatən nəticənin bəlli olduğu dəqiqələrdə gənc futbolçunu mənəvi cəhətdən sındırmaq doğru deyildi. Bəli, zəif oynadı, cinahda rəqibin üstünlüyünə şərait yaratdı. Lakin bunun cəzası onu ehtiyatda oturtmaq, yavaş-yavaş hazırlamaqdı. Dünənki travma isə futbolçunun əleyhinə işləyəcək. Klubun son illər yetişdirdiyi azsaylı istedadlardan birini bu qədər rahat xərcləmək olmaz.

Qurban Qurbanov “Neftçi” ilə matçı ciddiyə aldığından əsas heyətə güvənmişdi. Növbəti avrokubok matçı öncəsi oyun praktikasından əziyyət çəkən futbolçuların tonusa düşməsi üçün də meydanda olması vacib idi. İnsaf naminə, Rege rəqibin mərkəzdə hegemonluğuna son qoymaq üçün mümkün olanı etmişdi. Əldə olan materiala uyğun oyun tərzi seçən rumın rəqibin mərkəzdəki üstünlüyünü azaltmaq üçün dayaq bölgəsi oyunçularına fərqli tapşırıq vermişdi və Emin Mahmudovla Eddi İsrafilov bir saat işinin öhdəsidən gəldi.

“Neftçi” daha yaxşı hazırlığa və heyətə malik rəqibdən üstün olmaq üçün fərqli birşeylər fikirləşməliydi. Regekampfın standart vəziyyətlərə daha çox diqqət etdiyi anlaşılırdı və komanda məhz künc zərbəsindən sonra hesabı açdı. Seçilən oyun modelinin sonadək uğurlu olmamasının səbəbi heyətdəki əskiklər idi. Bakılılar faktiki sağ cinah müdafiəçisi, daha səviyyəli hücumçu və ümumiyyətlə, ehtiyatda layiqli əvəzedici qüvvənin olmamasından əziyyət çəkir.

Düzdü, “Qarabağ” qonaqların ilk hissə boyunca davam edən ərazi üstünlüyünü artıq ilk hissənin sonlarında aradan qaldırmışdı. Ağdamlılar fasilə ərəfəsində rəqibi təslim etməyin yollarını tapdığını göstərirdi. İkinci yarı başlayan kimi Qurbanov rəqibin tədbirlərinə qarşı əks-tədbirlər düşünüb qələbəni təmin etdi. “Neftçi”nin pressinqə bu qədər güc sərf etməsinin cəzası olmalıydı və Eddiylə Eminin əlbir işinə çarə tapılınca gedişat dəyişdi.

“Qarabağ”ın ilk qolu “Neftçi”nin çözümü oldu. Müdafiədən Elvin Cəfərquliyevin əla reydi sayəsində sürətlə çıxan meydan sahibləri, məhz rəqibin dayaq oyunçularının yerinə vaxtında qayıda bilməməsi sayəsində hesabı bərabərləşdirdi. Az qala bütün ötürmələri vaxtında kəsən Mahmudovla İsrafilov dayaq bölgəsindən uzaq düşən kimi Kadi Borges ilk dəfə özünü azadlıqda hiss etdi və öldürücü zərbə vurdu.

Ondan sonra artıq psixoloji üstünlük qazanan “Qarabağ”ın növbəti qolları vurması problem olmadı. “Neftçi”nin məğlubiyyəti taktiki səhvlərdən yox, məhz oyunçuların fərdi bacarığındakı aşkar fərqin üzə çıxmasından sonra reallaşdı. Abdulla Zubir təkbaşına bütün müdafiəni işsiz qoydusa, Ovusu Kvabena ruhdan düşmüş rəqibi asanlıqla məyus etdi.

Statistika qorxuncdu – “Neftçi” ağdamlıları yenərək çempion olduğu matçdan bəri ardıcıl 5 görüşdə “Qarabağ”a yenilib. Lakin bakılıların bu mövsüm daha sanballı heyəti olan “Sabah”la “Qarabağ”dan başqa bütün rəqibləri yendiyini unutmamalıyıq. Deməli, sabitlik var, yeni komandanın formalaşması prosesi gedir, sadəcə, heyəti daha da gücləndirmək – kor-koranə yox, ağılla – və yola davam etmək lazımdı. Heç nə itirilməyib, mövsümün hətta ¼-i də geridə qalmayıb.

“Qarabağ”a isə əhsən düşür. Avropada yoluna layiqincə davam edən komanda millinin düşərgəsinə 10-dan çox futbolçu göndərməsinə rəğmən, ağır qrafikdə kökdən düşmür, qələbələri sıralayır. Premyer Liqanın büdrəməyən yeganə komandası belə davam etsə, erkən çempionluğa da sevinə bilər. Amma onların rahatlığını pozmaq üçün digər komandaların da üzərinə böyük iş düşür. Xüsusilə “Neftçi” və “Sabah” ritmi pozmamalı, inadından əl çəkməməlidi. Premyer Liqada intriqanı saxlamaq bu komandaların öhdəsinə düşən işdi.

FƏRİD