Demişdik axı…
Demişdik ki, olacaq. Olur, hələ yenə olacaq. Başqa cür mümkün deyil. Görünən kəndə nə bələdçi?
“Neftçi”nin Müşahidə Şurasının sədri, baş müşahidəçi Çingiz Abdullayev müşahidə etməkdən bezib. O, indi başqalarıyla özünü müqayisə edir, fərqi görür və şikayət dolu müraciət edir. Braziliyada Vəli Qasımovu müşaiyət edən Elnur Məmmədovdan, onun idarəçilik sistemindən bezərək danışır. Hələlik orda-burda, amma tezliklə AFFA-da və SOCAR-da müavin olan, onu bu müsibətə salan Elşad Nəsirova da danışacaq.
Belə olacağını hələ bu təyinatlar reallaşanda yazmışdıq. Müsəlmanın dünəni, elə dünən deyirdik ki, Abdullayev illərlə qazandığı nüfuzu mürdəşirlərin bol olduğu futbol təsərrüfatında tez bir zamanda əridəcək və bezib gedəcək. Futbol onun girəcəyi kol deyildi, girdi, bu münasibətlə bir dost da dedi və peşman oldu.
Mübaliğəsiz desək, Çingiz bəy Azərbaycan miqyasında böyük yazıçıdı. Amma klub rəhbəri kimi onun böyük olması mümkün deyil. O, bu mühüm sahəni öyrənmək üçün illərini verməlidi, ondan sonra bəlkə müşavir-zad işləyə bilər. Bu boyda klubun rəhbəri olmaq onluq deyil.
İndi ayılıb, əyləşmək üçün 20 min dollar maaş istədiyi mühüm postu məmmədovlara buraxıb, getmək istəyir. Onsuz da, çoxdandı gündəmdə deyil, Bəhram Bağırzadə kimi öz iş-gücü ilə məşquldu. Artıq adının da müzakirə mövzusu olmasını istəmir.
Abdullayev “Neftçi”yə gələni çox müsibətlər gördü – ikiüzlülər, sifətsizlər, arxasından danışanlar, vicdanını pula satanlar. Bəlkə də, yeni, həm də daha müasir əsərini yazmaq üçün müxtəlif səpkili mövzular kəşf etdi. İndi gedib, onları yazacaq. Elxan Məmmədovun süni örtükləri kimi süni inkişafdan, futbol oyunbazlığından, bir icraçı direktorun illərini futbola vermiş veteranları necə idarə etməsindən, daha nədən, nədən…
Demişdik axı… Hələ bu posta təyinat alanda demişdik ki, mülayim təbiətli bu adam ya inqilab edəcək, ya imicini xərcləyəcək, ya da heç birini bacarmadığından başını götürüb qaçacaq. Müştərimiz deyəsən, qaçır axı… Mübarəkdi!