Robert Prosineçki ilə yollar ayrıldı. AFFA milli komandamızın onun rəhbərliyi altında daha bir tsikl mübarizə aparmasına razı olmadı.
Əslində, Prosineçkinin gedişi hələ yayda bəlli idi. Xorvat məşqçi bir sıra komandaların onunla maraqlabdığını iddia edərək ya məvacibinin artırılmasına, ya da erkən buraxılmasına cəhd edirdi. AFFA isə bu oyuna getmədi və onu anlaşmasının sonunacan postunda saxladı. Son günlər yenə xorvatın müştərilərinin olması ilə bağlı xəbərlər yayıldı. Lakin reklam xarakterli bu şaiyələr Robertlə yeni müqaviləyə təhrikçi olmadı.
AFFA Prosineçkiylə yeni anlaşma imzalasaydı, bu, çox gülünc olardı. Çünki xorvat son açıqlamalarında Azərbaycan millsinin böyük turnirlərdə iştirak üçün perspektivi olmadığını bildirmişdi. Bizimkilər isə hədəf kimi AVRO-2020-nin final mərhələsini seçib. Bu potensialı millimizdə görməyən birinin qalması mümkünsüz idi.
Son günlər Prosineçkinin açıqlamalarında yumşalmalar hiss olunurdu və sanki anlamışdı ki, diqtəedici tona danışıq özünə zərərlidi. Yaxşı ki, AFFA rəhbərliyi buna aldanmadı.
Lakin indi əsas məsələ yeni baş məşqçinin seçimi ilə bağlıdı. Namizədlərin siyahısı müəyyənləşməmiş AFFA strategiyanı müəyyənləşdirməlidi, bizə necə məşqçi lazım olduğu dəqiqləşməlidi. Əcnəbi, yoxsa yerli – əsas sual budur.
Təbii ki, əcnəbi seçilərkən indiyəqədərki səhvlər buraxılmamalı, millimizin potensialını aça biləcək, düzgün sistem müəyyənləşdirəcək, futbolumuzu tanıyan biri dəvət olunmalıdı. Amma zənnimizcə, milyonları havaya sovurmaqdansa, yerli mütəxəssislərdən biri ilə – Qurban Qurban Qurbanov və ya milliə əiş təcrübəsi olan Nazim Süleymanov, Şahin Diniyev, Mahmud Qurbanov və b. – yola davam etmək daha yaxşı olar. Əcnəbiyə xərclənəcək maliyyə isə uşaq futbolunun inkişafına, bu sahədə klublarda işin canlandırılmasına sərf edilə bilər.