Ölkə futbolu
Pivəmizi içib, futbola baxaq!
– Fazil məllim, həyif döyül Xırdalanın pivəsi, m?…
– Fazil məllim, həyif döyül Xırdalanın pivəsi, mən ölüm, marojna bunun yanında yalandı
– Süz görey…
– Fazil məllim, Qafurun arvadun deyirəm ee, lunatik kimi gecələr damda gəzir
– Yəqin paltar asırmış daa (ha-ha-ha-ha-ha)
– Əə, gecə də paltar asarlar?!
– Pivəni içsə, asardı
– Ayə, damda da pivə içərlər? (ha-ha-ha-ha-ha)
***
– Fazil müəllim, deyirlər bu səfər kosmosa azərbaycanlı göndərəcəklər, doğrudu?
– Bəs necə?! Adə bizdən də bir nəfər getməlidi, ya yox? Arvadunnan necəsən?
– Onu mənə calıyanın öyün Allah yıxsın, səhərdən axşama kimi qulağımın dibində qramofon valı kimi deyinir
– Sən onun üçün servis al, yaponski! Əvvəlcən 3 ay quzu kimi olecey, sonra birin də alarsan
***
– Alə futbol elimdür e, o sənə şaxmat deyil. Futbolu ayağla yox, başla oynayırlar
– Alə 35 metrdən başla qol vurmaq olar? Truskavetsidə bir futbolçu var, aləmdi ee…
– Alə nə Truskavetsi alə, orda futbol var? Bir də, sən futbol nə başa düşürsən, həə?
– Fazil məllim, mən ölüm, dünyanın ən məşhur futbalisti kimdi?
– Banişevski! Müller də pis döyül.
– Gördün Banişevskidü?
– Yoo, ona sözüm yoxdu…
Bu dialoq “Ömrün səhifələri” filmindədi, yəqin xatırladız. 1974-cü ildə çəkilib. Aradan 40 il keçib, düz 40 il! Bu müddətdə dəyişən, dəyişməyən çox şey var. Zaman öz işini görür, qəbahət yerində sayandadı.
Şükür, pivə içib, qeybət edənlər sarıdan, sıxıntımız yoxdu, “lunatik”lər baxımından da həmçinin. Ötən 40 ildə kosmosa bizdən heç kim çıxmasa da, peykimiz gedib, qramofon valları isə artıq dəbdə deyil. Yaponski servislər də tarix olub.
Mobil telefon, planşet, kompüter, internet, “facebook”, “whatsapp”lı bir çağda yaşayırıq. İdmanın şahı olan futbola sevgimiz isə dəyişməyib. Dörd gözlə gecənin düşməsini gözləyirik – dünya çempionatı başlayır. Sovetlər dönəminin nostaljisi ilə yaşayanların bəxti gətirib – azarkeşlik etmək üçün Rusiya yığması var. Türklər isə Braziliyaya yalnız turist kimi gedəcəklər…
Artıq Banişevski bizim üçün dünyanın ən məşhur futbolçusu deyil, AFFA-da əyləşənlərin sayəsində Truskavetsidən fərqimizin qalmamağı da öz yerində. Amma əhvalımızı pozmağa dəyməz. Messimiz, Ronaldomuz, Neymarımız, Özilimiz, Pirlomuz var. Bir ay azərbaycanlı olduğumuzu unudacağıq. Özümüzü italiyan, alman, fransız, ispan, braziliyalı, argentinalı kimi hiss etməyin öz ləzzəti var. Pivəmizi içib, futbola baxaq!
TURAN