Ölkə futbolu
Futbolu sevməyənlərə Droqba misalı
Yazıçı, şairə, jurnalist Günel Mövludun "Fut…
Yazıçı, şairə, jurnalist Günel Mövludun "Futbol düşüklüyü" yazısını oxuyanda bir daha əmin oldum ki, hər küncə bucağa yazandan köşə yazarı olmaz. Və yaxud da yazanda nə yazıx-yazıx, nə də yazıq-yazıq yazmaq lazım deyil. Mentalitetimizi bəyənməyən, ermənilərdən üzr istəyən Günel xanım yenə feminist düşüncələrdən əl çəkməyib. 33 yaşl xanıma 22 nəfər kişinin saat yarım boyunca bir topu ora-bura qovalaması maraqlı gəlib və bu barədə yazıq-yazıq, yazıx-yazıx yazmağa başlayıb.
22 nəfərin 1 top dalınca qaçması Günel xanıma 33 yaşında maraqlı gəlibsə, onda bir riyazi misalı da çəkmək lazımdı ki, yazıçıya gələn dəfə futbol haqda yazanda bəlkə lazım oldu: 33 (yaş) – 22 (nəfər) = 11 (meydana çıxan hər komandanın sayı).
Əslində, xanımların, xüsusən də Günelin 22 kişinin bir top arxasınca qaçmasını səbəbini anlamaq üçün bir müddət feminist düşüncələrdən uzaq durmaq kifayətdi. Yazılarında qadın azadlığından, yazıçı Oşo kimi xanımların kişilərə qul olmamasından bəhs edən şairənin "Futbol düşüklüyü" yazısını yazmağının yalnız bir səbəbi olar bilər. O da "xəyanət". Günümüzdə kişilərin əksəriyyəti sevdikləri xanımlara futbolla "xəyanət" edir. Elə cütlüklər də var ki, bu xəyanəti birgə, bir-birinin gözləri qarşısında edirlər. Birgə əyləşib, stadionda, televizor qarşısında futbol matçını canlı izləyirlər. Biri “fənərbaxça”lı, biri isə “qalatasaray”lı…
Xanımların dostunu, sevgilisini, nişanlısını, həyat yoldaşını futbola maksimum çəkisi 450 qram olan topa qısqanması acizlikdən başqa bir şey deyil. Əslində, Günel xanımın kompyuterin klaviaturasında şiddət göstərib, dişlərini bir-birinə qıcayaraq yazdığı yazını oxuyanda onun da bu "xəyanət"dən əziyyət çəkdiyini düşünmək olar. Və yaxud da xanımın hər zaman təkrarən baş vurduğu mövzular tükənib. Gündəmdə qalmaq üçün ölkəmizdə çoxunun sevdiyi futbola baş qoşaraq, yenidən gəncləri qıcıqlandırmağı qərara alıb.
Xanım Günel milyonlarla ailə başçısının, partiya rəhbərinin, yazıçının, şirkət menecerinin, baş redaktorlarının futbola baxan zaman gülməli, qeyri-ciddi göründüklərini düşünür. "Bu adamların üzqırxan reklamına çəkilməkdən başqa bəşəriyyətə, insanlığa heç bir xeyirləri yoxdu. Əksinə, kasıbların futbola xərclədikləri pulların hesabına, milyonlar alıb, bir komandadan o birinə transfer olurlar" deyən Günel Mövlüdun bu sahədə naşı olduğu dəqiqdi. Və yaxud da kimsə ona səhv məlumat verib. Əslində, heç də siz düşündüyünüz kimi deyil. Düzdü, futbolçular üzqırxan, maşın, mobil operatorların reklamlarına çəkilirlər. Düşünürsünüz ki, bəşəriyyətə və insanlığa heç bir xeyirləri yoxdu. Amma…
İngiltərəli Devid Bekhem Fransanın PSJ klubuna keçəndə 5 aylıq müqavilə imzlamışdı. Və 5 ay ərzində alacağı milyonları Parisdə olan kimsəsiz uşaqlar üçün xeyiriyyə təşkilatına bağışlamışdı. Kriştianu Ronaldo indiyə qədər 33, Lionel Messi isə 25 milyon avronu kimsəsiz uşaqlara bağışlayıb. Mario Balotelli qazancının 60 faizini Afrikada yaşayan kasıb ailələrə verir.
"Hansısa ölkənin taleyini yaxşıya doğru dəyişdirən futbolçu heç vaxt olmayıb və olmayacaq da" deyən Günel Mövlud, inanıram ki, mentalitetimizi yıxıb-sürüməkdən vaxt tapmadığınız üçün Didye Droqbanın Fil Dişi Sahillərinin daxilində olan müharibəyə müdaxilə etməsindən və xalq qəhrəman olmasından da xəbərsizsiniz. Xatırladım ki, o, bir açıqlaması ilə ölkə daxilində silahları susdurmuşdu. Belə ki, bir gün Tunis yığması ilə matçdan sonra canlı yayımda mikrafonu əlinə alaraq "Bəsdi! Bu müharibə bitsin! Mənim gözəl ölkəm buna layiq deyil" demişdi. Droqbanın o danışığından sonra müharibə edən tərəflər geri çəkilmişdi. Günel Mövlud, bax, futbol budu! Sevgi budu! Vaxtınız olanda bir az futbola baxın, siz də topla oyanyın. Sağlam bədəndə sağlam ruh olar. Düzdü, müxalifətdə olduğu kimi, futbolda da cığallıq edib,əvvəl sarı, sonra isə qırmızı vərəqə ilə cəzalandırılanlar var. Nəzərinizə çatdırım ki, müxalifətdə olduğu kimi, futbolda da cəzalananlar haqsız yerə cəzaya məruz qalmırlar.
Şairə xanım yazısında qardaş ölkə Türkiyə futbolunu da yaddan çıxarmayıb: "Türklər lap ağını çıxarıblar. Səksən milyonluq ölkə Fənərbağçalılara, Qalatasaraylılara, Beşiktaşlılara bölünüb. Bir komandanın azarkeşləri o biri komandanın azarkeşlərini görəndə döyür, təhqir edir, maykalarını cırırlar. Güya bunlar hər şeyin ən yaxşısını elədikləri kimi, azarkeşliyin də ən zırıltısını edirlər".
Bəli, türklər fanatikdi. Futbolda adam öldürəni də olub. Misal üçün Qəssab Gökhan (Gökhan Güvən) 2000-ci ildə "Qalatasaray" – "Lids" matçı zamanı ingilis azarkeşi türk bayrağını təhqir etdiyi üçün onu dönər bıcağı ilə qətlə yetirmişdi. İndi siz deyin görüm, vaxtilə iqtidarda yer almış, indi qaçıb siçan deşiyində gizlənən "Şuşa getsə, başıma güllə sıxacam" deyənlər kişidi, yoxsa Qəssab Gökhan?
Kişilər bir olmur, atam balası…