“Maribor”u necə keçməli?

“Qəbələ” tarixi nəticə astanasındadı. Roman Qriqorçukun rəhbərlik etdiyi komanda ardıcıl 2-ci mövsüm ilk turdan başlayaraq, Avropa Liqasının qrup mərhələsinə düşmək şansına malikdi. “Qırmızı-qarlar”la bu tarixi uğurun arasında dayanan qüvvənin adı “Maribor”du.

Sloveniyanın ən tanınmış klubuna qiymət verməyin vaxtıdı. Yox-yox, hansısa statistik göstəricilərə baş vurmayacağıq. Komandanın dəst-xətti, taktiki düzülüşü, hansı oyun üslubundan istifadə etməsindən bəhs edəcəyik.

“Maribor” atletik futbola üstünlük verən komandadı. Sloveniyalılardan hansısa qeyri-adi futbol gözəlliyi gözləməyə dəyməz. Olduqca güclü fanat ordusuna sahib komanda keyfiyyətli kompüteri xatırladır. Hər kəs ondan nə tələb olunduğunu yaxşı bilir.

Komanda 4 müdafiəçi və 2 dayaq yarımmüdafiəçisi ilə oynayır. Ancaq cinah müdafiəçiləri tez-tez hücuma təkan verirlər. Hücumlar qurularkən, cinah yarımmüdafiəçiləri vizavilərini üzərlərinə çəkir və belədə, qanadlarda yaranmış boşluqlara müdafiə xəttinin futbolçuları daxil olur.

“Bənövşələr” uzun ötürmələrdən də istifadə etməyi sevir. Kəskin əks-hücum qurularkən, onlar yeganə hücumçu Novakoviçin uca boyuna arxayın olaraq, hava ötürməsi edirlər. Bu mübarizədən qalib ayrıldığı zaman forvard qapıya kortəbii baş zərbəsi endirmir. O, arxadan gələn ikinci eşelon oyunçularından birini zərbə mövqeyinə çıxarır.

Praktiki olaraq, dediklərimiz bu şəkli alır: Novakoviç hava mübarizəsində Stankoviç və ya Vernidubdan cəld tərpənir və topu başla cərimə meydançasına daxil olan komanda yoldaşının istiqamətinə atır. Bu cür hücumlar zamanı, dayaq yarımmüdafiəçilərimiz cəld tərpənməli və tələb olunan mövqeyi bağlamalıdılar. Praktikada həmin yük Rəşad Sadiqovun üzərinə düşür (bunu “Qəbələ”nin avrokuboklardakı qarşılaşmalarına əsaslanaraq söyləyirik – müəl.).

“Maribor”un daha bir silahı Damyan Bohardı. O, cinah keçidləri və qapıya paralel ötürmələri sevən və bacaran futbolçudu. Ümumiyyətlə, cinahlardan danışarkən, maraqlı tendensiyaya rast gəldik. Sloveniyalıların sol cinahla hücum qurmaq həvəsi sanki yoxdu. Əksər cinah hücumları sağdan gəlir.Başqa sözlə “Qəbələ”nin sol cinah müdafiəçisi və yarımmüdafiəçisinin üzərinə xeyli iş düşəcək.

Rəqibin müdafiə xəttinin ucaboy və cüssəli futbolçulardan qurulması “qırmızı-qaralar”ın rəqib qapısının torunu “2-ci mərtəbə”dən silkələmə ehtimalını azaldır. Amma gördüklərimzə əsasən deyə bilərik ki, təmsilçimiz üçün bu, lap göydəndüşmədi. Filipp Ozobiç, Nika Kvekveskiri, Teo Uiks kimi fərdi ustalıq bacarığına sahib oyunçuların “2-ci mərtəbəyə dırmaşmağa” ehtiyacı yoxdu.  Məsələni yerdə həll etmək üçünsə sürətlə driblinq yetər.

Rəqibin müdafiə redutlarının sütunu Sulerdi. Ancaq daha bir fiqur da var ki, onun adını hallandırmaya bilmirik. Söhbət komandanın qapıçısı Handanoviçdən gedir. Həqiqətən bu əlcək sahibi bir çox müsbət xüsusiyyətləri özündə cəmləşdirib. Əla sıçrayışlar, inamlı çıxışlar, qapı xəttində etibarlı oyun – bütün bunlar Handanoviçdə var. Ancaq qapıçını qayğılandıran bir faktor var: müdafiəçiləri etibarlı deyillər. Rəqib pressinq tətbiq etdikdə, onlar topu uzaqlaşdırmırlar, əksinə vizavilərini aldatmağa cəhd göstərirlər. “Qəbələ”nin “texnarlar”ı üçünsə “Maribor”un müdafiəçilərinin topla bu cür davranışı göydəndüşmədi.

Yekun olaraq, “Maribor”un üstün və axsayan tərəflərini sadalayaq.

Üstün tərəfləri:
1) Hava mübarizəsi; 
2) Bəlli oyun sxemi; 
3) Əla qapıçı;
4) Sağ cinahdan reydlər 

Zəif tərəfləri: 
1) Müdafiəçilərin pressinq altında özlərini itirmələri;
2) Müdafiə xəttinin oyunçularının fiziki göstəricilərinin yerlə mübarizədə və sürətli reydlər zamanı rəqiblə ayaqlaşa bilməmələri
3) Hücumlarda rəngarənglik çatışmazlığı

Bütün müsbət və mənfi faktorları qarşılaşdırdıqda bu qənaətə gəlirik: “Qəbələ” “Maribor”u keçməlidi!

CEYHUN ƏLİYEV