Məgər bu, futbol idi?

Avropa çempionatı – 2020. Futbol təsərrüfatımızın bütün planları bu yarış ətrafında qurulub. Qitə birinciliyinə də oyunçuların hazırlanması bilavasitə U-21 yığmasından keçir. Namizədlər məhz bu komandada olmalıdı.

Dünən baş tutan Azərbaycan – Farer adaları matçından sonra isə papaqlar yerə girdi. Start heyətinə baxdıqda, suallar formalaşmaqda idi. 

İlk sual Elnur Cəfərovla bağlı idi. Matçsonrası mətbuat konfransında baş məşqçi Elnur Cəfərova dayaq olduğunu, Budaq Nəsirovun isə oyun praktikasından axsadığını deyəcəkdi. Hələliksə…

Artıq 5-ci dəqiqədə elə həmin güvənilən Cəfərov hesabı açmağa borclu idi. Amma borcunu yerinə yetirə bilmədi. İki dəqiqə sonra Abbas Hüseynov da Niklas Tomsenlə təkbətək qaldı. Ancaq “İnter”in müdafiəçisi də bu fürsəti boşa verdi. 

Bəs, sonra? U-21 yığmasının ifasında kimsə futbol görmədi. 83 dəqiqə ərzində meydana toplaşan yığma üzvləri hansı məzhəbə qulluq etdiklərini özləri də bilmirdi. Namiq Ələsgərov sol cinahda nə qədər çalışsa da, özünü həyatında ilk dəfə Afrikaya düşən qrelandiyalı kimi hiss edirdi. 

Elnur Cəfərovdan ümumiyyətlə, danışmağa dəyməz. Çünki o, daha çox Farer yığmasına fayda verirdi, nəinki komandamıza. İlter Taşkın guya pleymekerliklə məşğul idi, amma ayağı-ayağına dolaşmaqdan başqa heç nəylə yadda qalmırdı. Topla təmin olunmayan Mahir Mədətov meydanın dərinliyinə qayıtmalı olurdu ki, yekunda hücumçu kimi fəaliyyəti yoxa enmişdi. 

Elvin Camalovla Vüqar Mustafayev nisbətən seçilən simalar idi. Ancaq futbol kollektiv oyundu. Bir neçə mövqe biabırçı çıxış edirsə, onları digərləri sığortalaya bilməz. Elə bu üzdən də mərkəzdəki digər iki yarımmüdafiəçimizin zəhməti İlter Taşkının faciəvi oyunu nəticəsində yoxa enirdi.

…Şahruddin Məhəmmədəliyevin qapısı ağzında ilk həyəcan təbili 9-cu dəqiqədə çalındı. Yakup Olsen əvvəlcə Sadiq Quliyev, ardınca isə Rahil Məmmədovdan sıyrılaraq, milliləşmiş əlcək sahibi ilə üz-üzə qaldı. Ancaq qapıçı bu zərbənin qarşısını aldı. Əlcək sahibi Teyt Yakobsenin təkrar zərbəsinə də reaksiya verincə, tribunaya toplaşmış azsaylı azarkeşin haqlı alqışını qazandı.

39-cu dəqiqədə yenidən səhnəyə Cəfərov çıxdı. Onun topu özündə həddən artıq çox saxlaması və yekunda itirməsi qonaqların əks-hücumu ilə nəticələndi. Üçgedişli kombinasiyadan sonra Ari Mor Olssen yaxın “doqquzluğ”u dəqiq nişan aldı.

Fasilədə nəhayət ki, Elnur Cəfərov oyundan alındı. Onu əvəzləyən Orxan Əliyev cinahda nisbi canlanma yaratsa da, “məşqçi əli”ni görmədik ki, görmədik. İkinci hissə ətalət qanununa uyğun gedirdi. Farer adalarının futbolçuları böyük qüvvəylə müdafiədə qapanmışdı, bizimkilər isə eyni qanuna uyğun hücumlar edirdi. Ancaq pərakəndə hücumlar olduqca effektsiz alınırdı. Bəli, sonda Mahir Mədətov qol duyumunu növbəti dəfə nümayiş etdirdi. Ancaq bu qol da heç bir yaraya məlhəm olmadı.

İndi isə yaranan suallar. Farer adalarına qarşı hansı oyun üslubuna söykənərək qələbə qazanılmalı idi? Bu üslub futbolçulara aşılanmışdımı? Aşılanmışdısa, nəyə görə meydanda futbol adına heç nə görmədik? Baş məşqçinin səhvləri nədən ibarət idi? Axı, o, özü mətbuat konfransında hətta Elnur Cəfərova start heyətində yer verməsinin belə səhv olmadığını dilə gətirdi. Budaq Nəsirov nə qədər özündənrazı futbolçu olsa belə, onun haqqı niyə yeyilmişdi? İlter Taşkın start heyətində deyil, ümumiyyətlə, yığmaya layiq olmadığı halda, hansı xidmətlərinə görə U-21-də yer alırdı? 

Sualları davam etdirmək olar. Ancaq ən əsas sual fərqlidi. “Bu, futboldu, futbolda belə nəticələr olan şeydi” deyən Yaşar Vahabzadəyə sualım belədi: Məgər bu, futbol idi? Hesabla tamamilə razılaşmaq olur. Əlbəttə, bu cür nəticələr mümkündü. Ancaq futbol oynayıb, bəxtin gətirməyəndə sənə bəraət qazandırmaq olar. Dünənki rüsvayçılıq isə nə futbol idi, nə də xokkey.

CEYHUN ƏLİYEV

P.S. İlter Taşkınla Elnur Cəfərov meydanda olmasaydı belə, 9 nəfərlə udulası rəqibdən 1 xala heç bir bəraət qazandırmaq olmaz.