2 boz 1:0

Topaz Premyer Liqasında 4-cü dövrə boz başladı. Cansıxıcı, maraqsız oyunlardan meydan sahibləri qələbəyə sevinsə də, bu 3 xal onlara baha başa gəldi.

Start fiti Gəncədə səsləndi. 105 gündü qələbə görməyən “Kəpəz” elə təzyiq altında idi ki, “Zirə”nin məğlub edilməməsi ciddi problemlərə yol aça bilərdi. Bu üzdən oyunu ehtiyatlı quran baş məşqçi Şahin Diniyev müdafiəni etibarlı qurub, hücumda minimal imkanlardan maksimum nəticə gözləyirdi. Və bu imkan ikinci hissənin əvvəlində ələ düşdü.

Serjinyo – Diniyev – Ebah kombinasiyasından sonra hesab aşıldı və “Kəpəz” hesabı qorumaq üçün mümkün olanı etdi. “Zirə” qalan dəqiqələrdə qol vurmaq üçün çox çalışdı, baş məşqçi Ayxan Abbasov hücum gücünü artırmaqla riskə də getdi. Lakin ötən tur AZAL-la oyunun son saniyələrində qələbəni əldən verən “Kəpəz” bu dəfə səhvə yol vermədi. Əks-hücumda ikinci qolu vurmaq şansı da qazanan gəncəlilər buna nail olmadı, əvəzində bəzən yerdə uzanıb vaxt uzatmaqla, bəzən topu necə gəldi irəli vurmaqla zamanı tükətdilər.

Ötən tur “Neftçi”ni yenib 4-cü pillədə möhkəmlənən “Zirə” ciddi zərbə aldı, “Kəpəz” isə 7-ci pillədən qurtuldu. Avropa Liqasına vəsiqə uğrunda mübarizə bir qədər də kəskinləşdi. Lakin məhz bu matçın gərginliyi bir başqa idi. Meydanın bərbad vəziyyətdə olması da oyunun gözəlliyini pozdu. Futbolçular bir çox hallarda topu itirməmək naminə onu irəli vururdu. Çünki rəqib bir yana, meydanın qazonu da bəzən onların irəliləməsinə mane olurdu. Bəzi hallarda hətta meydandakı çalalara dəyən top istiqamətini dəyişir, oyun intizamını pozurdu.

Uzun qələbəsizlik seriyası, qələbənin əldən çıxma riski gəncəliləri elə təzyiq altına salmışdı ki, Diniyevin əsəbləri də dözmədi. Daim sakit birisi kimi tanıdığımız Şahin bəyin keçirdiyi stress səhhətində özünü büruzə verdi. Matç bitən kimi təzyiqi qalxan mütəxəssisə təcili yardımın həkimləri yardım etməli oldu.

Dünən Bakıda keçirilən matç daha sakit keçməliydi. “Zirə”nin məğlubiyyətindən sonra qələbə qazanan “İnter” praktiki olaraq, bürünc medalı təmin etməliydi. Rəqibin “Sumqayıt” olması hətta böyükhesablı qələbəni proqnozlaşdırmağa əsas verirdi.

İlk yarının sonlarında müdafiəçi olmasına baxmayaraq, dayaq yarımmüdafiəçisi kimi oynadılan Azər Salahlının səhvi qolla nəticələndi. Nizami Hacıyev topu ondan aldı, 3  oyunçunu keçib, ayağının çölü ilə effektli zərbə vurdu. Bu, hissə ərzində diqtə edən “İnter”in üstünlüyünün hesabdakı əksi idi.

Lakin nə baş verdisə, ikinci hissədə rolar dəyişdi. “Sumqayıt” irəli atıldı, meydan sahibləri isə sanki bilərəkdən təşəbbüsü rəqibə verib geri oturdu. Futbolçularının ustalıq səviyyəsi yetərli olmayan qonaq komanda qol imkanı da qazandı, lakin “İnter”in əldə etdiyi 2 şans daha təhlükəli idi. Matçın son 10 dəqiqəsində sumqayıtlıların mərkəz müdafiəçisi Vurğun Hüseynov mərkəz hücumçusu kimi oynamağa başladısa, Zaur Svanadze gedişatı fərqli şəkildə dəyişdi. O, orta sahə oyunçularını dəyişməklə rəqibin mərkəzdəki üstünlüyünü sona çatdırdı və hesabı qorudu.

İstənilən halda, bu matç da zövq vermədi. Oyunda yalnız mübarizə var idi. Düşünülmüş kombinasiyalar, gözəl oyun – bunlar hamısı unudulmuşdu. Gözə xoş gələn hərəkətləri isə Zurab Xizanişvili edirdi. 40 yaşlı müdafiəçi bəzən oğlu yaşında olan rəqibləri əziyyət çəkmədən zərərsizləşdirirdi. Sırf təcrübəsi, oyunu oxumaq bacarığı, lazımi yerdə olmaq keyfiyyəti ilə qaçmadan bütün mübarizələri udur, gənc rəqiblərinə əyani dərs verirdi. Bəlkə də onun bu yaşda hamıdan yaxşı olması futbolumuz üçün utanc məqamıdı. Görün, səviyyə necədi ki, təqaüd yaşına çatmış gürcü bir matçın taleyini az qalatəkbaşına həll etdi.

FƏRİD