Ölkə futbolu
“Niyə”sini mən deyim
Bizim futbolçulardan gələcək oyunlarla bağlı nəsə soruş…
Bizim futbolçulardan gələcək oyunlarla bağlı nəsə soruşanda onlar iddialı sözlərlə açıqlama verməyi xoşlayırlar. Ötən günlərdə millimizin üzvlərindən bəzisindən soruşurublar ki, xorvatlardan xal qopara bilərik? Cavab veriblər: “niyə də olmasın?!”
İddialı olmaq həmişə yaxşıddı, amma bir şərtlə. Gərək aylar öncədən meydan oxuduğun rəqibin qarşısına çıxanda da iddianı qorumağı bacarasan, dizlərin əsməyə. Yoxsa, oyun başlayan kimi bizimkilər meydançanın özümüzə aid hissəsində toplaşır, fasiləyə qədər qapımızı toxunulmaz saxlamağı bacaranda qəhrəmanlıq etdiklərini düşünüb, vəzifələrini bitmiş sayırlar. Vay o günə ki, qapımızdan qolu son 10-15 dəqiqədə buraxaq. Onda da başlayırıq “yaxşı oynadıq, 78 dəqiqə rəqib bizə qol vura bilmədi, öz səhvimizdən adi vəziyyətdə qapımızdan top buraxdıq” deyib, qürrələnməyə. Sanki bu cür bəhanələr şablona çevrilib, legioner həyatı yaşamağı düşünməyib, ölkə daxilində bir klubdan digərinə keçən futbolçularımız hamısı eyni açıqlamalarla manevr edirlər.
Bu yaxınlarda AZAL-ı “Qarabağ”a dəyişən Cavid Tağıyev də özündən əvvəlkilərdən geri qalmayıb. Yeni klubunda 3-4 dəfə məşqə çıxan Caviddə “Qarabağ” avrokubokların qrup mərhələsinə yüksələ biləcəkmi” sualını ünvanlayıblar. Cavabı adət etdiyimiz kimi olub: “niyə də olmasın?!” Ay Cavid, həmin “niyə”ləri saymağa başlasam, gecəni gündüzə, gündüzü gecəyə qatarıq. Azərbaycan klublarının qitə kuboklarında uğursuzluqla üzləşməsinin, qarşımıza çıxan ilk ciddi rəqibə boyun əyməmizin səbəbləri çoxdu. Düzdü, hamımız ürəyimizin dərinliklərində eyni arzunun daşıyıcılarıyıq. Avrokuboklara vəsiqə qazanan bütün təmsilçilərimizin yolunun mümkün qədər uzanması, 4 klubdan azı birinin qrup mərhələsinə yüksəlməsi üçün dua edirik. Tərs kimi, təkcə dua etməklə, ürəkdən arzulamaqla qrup mərhələsinə yüksəlmək də mümkün olmur.
Bir neçə gündən sonra təsnifat mərhələsinin püşkü atılacaq. Bizsə hər il olduğu kimi qarşımıza münasib rəqibin çıxacağına ümid edirik. Ötən il Albaniya çempionu “Skenderbeu”nun başımıza açdığı oyun isbat elədi ki, bizim klublarımız üçün asan keçiləsi rəqib yoxdu. İstənilən ölkənin təmsilçisi bizə qarşı bir balaca ağıllı oynasa, dizimizə döyə-döyə qalarıq. Favorit olmaq bizim psixologiyamıza yaddı.
İki həftə bundan sonra mübarizəyə başlayacaq “Qəbələ” yeni məşqçisinə çətinliklə qovuşub, heyətinin yarıdan çoxunu itiribsə, nəyə ümid edirik? Belə çıxır ki, bizim klublarımızın əsas hədəfi avrokuboklarda uğurlu çıxış etmək yox, Premyer Liqada ilk üçlüyə düşməkdi. Elə ki boynundan medal asıldı, rahat nəfəs alıb, hər şeyı sıfırdan başlamaq olar. Qitə kuboklarında uğur qazanmaq istəyən komanda azı 2-3 il eyni məşqçinin rəhbərliyi altından sabit heyətlə oynamağı bacarmalıdı. Eyni narahatçılığı “Neftçi”yə aid etmək mümkündü. Düzdü, “ağ-qaralar” Böyükağa Hacıyevi postundan saxlayıb, amma heyətindəki boşluqlar “göz oxşayan” komandada səviyyəli transferlərə pul tapmayıb, Slavik Alxasovun dalıyca düşməsi fiaskonun xəbərçisidi. Görün yerli futbolçularla bağlı son reqlament dəyişikliyi vəziyyəti nə həddə çatdırıb ki, “Xəzər Lənkəran”a penaltilərdən başqa heç nə “qazandırmayan” Slavik “Neftçi”ni bəyənmir, 77 yaşlı klub isə ondan əl çəkə bilmir. Kaxaber Sxadadze “İnter”i gözümüzdən uzaq tutub, “sirli qutu”ya çevirsə də, “bankirlər”in gücləndiyini, avrokubokların qruplarına qədər yüksələcəyini demək hünər tələb edir. Bir halda ki, son mövsümdə komandanı arxasıyca aparmağı bacaran Vaqif Cavadov 5-10 min söhbətinə görə əldən buraxıldı, deməli, “bankirlər” bu dəfə də az xərcə düşüb, böyük hədəflərə çatmaq istəyir. Belə filmləri isə biz əvvəllər çox görmüşük. Necə ki, “Qarabağ” illərdi qrup mərhələsinin astanasında sərt qayaya çırpılıb, geri qayıdır. Tək Reynaldonun “külüngüylə” “Ayntraxt” boyda qayaları dəlmək mümkün olmur, ay Cavid. İndi görürsən, nə qədər “niyə”lər var?