Milli komanda
Sovetin vaxtında
Deyilənə görə Sovetin vaxtında təkcə "Sovetin vaxtınd…
Deyilənə görə Sovetin vaxtında təkcə "Sovetin vaxtında" deyən yox imiş. Hər kəs halından, gün-güzəranından razı imiş. Elə futbol da özümüzə görə idi. Azarkeşlər tribunalara axışır, SSRİ-nin heyətində çıxış edən Anatoli Banişevskinin oyununu maraqla izləyir, onların uğuruna sevinərmiş.
İndi zaman dəyişib. Azərbaycan 20 ildi ki, müstəqillik əldə edib. Ölkəmiz çiçəklənir, yeni parklar, küçələr, prospektlər, geniş, işıqlı yollar salınır, bəzəkli, hündürmərtəbəli göydələnlər ucaldılır. Xalqın dolanışı qənaətbəxş hesab olunsa da, mənəvi dəstəkdən məhrumdu. Tarix boyu başıbəlalı olan millətin çox şeyi düzəlsə də, bir şeyi düzəlmir. O şey də, futbol üzrə Azərbaycan yığma komandasıdı.
Ümumi götürsək, xalqımız qonaqpərvərdi. Qonağı qarşılayıb, yedizdirib-içizdirib, onun qulluğunda dayanmağı özümüzə borc bilirik. Yəni, dədə-babalarımızdan belə görüb-götürmüşük. Qonaq, gəldiyi evdə qalmaq limitini keçərsə, narahat olar, artıq onu göndərmək üçün çıxış yolu, bəhanələr axtararıq.
Berti Foqts da üzlü qonaqlardandı. Gəldiyi yerdən getmək bilmir ki, bilmir. Artıq 6 ildi ki, ölkəmizdədi, millinin "sükanı arxasında"dı. Artıq ona "diktator" ləqəbi də vermək olar. Reallıq budu ki, artıq onu da azərbaycanlaşdırmışıq. Bəzi məmurlar kimi kreslosuna yapışıb, qopmaq bilmir. Artıq kök salıb. Onun ölkəmizdə 6 ildi çalışdığını nəzərə alsaq, Foqtsa Azərbaycan pasportu da vermək olar. Sual yaranır: "Görəsən, Foqts Azərbaycan vətəndaşlığını qəbul edərmi?"
Ağlım kəsmir. Buna səbəblərim də var. Çünki Azərbaycan vətəndaşı olmaq, həm də milliyə can yandırmaq deməkdi. Çünki Azərbaycan vətəndaşı olmaq, həm də hər oyunda məğlubiyyətə üzülmək deməkdi. Çünki Azərbaycan vətəndaşı olmaq milliyə görə başıaşağı gəzmək, utanmaq deməkdi. Həm də iradəli olmaq deməkdi. Foqtsun 6 il ərzində gördüyü "işlər", onun hələ də postunda qalması iradə tələb etmir. Bu, artıq sırtıqlığın əlamətidi.
Mən demirəm ki, Azərbaycan uzaq sahillərdə İtaliyanı məğlub etsin. Mən demirəm ki, Azərbaycan Palermoda futbolun Allahlarından olan ölkə ilə heç-heçə etsin. Mən deyirəm ki, yığma milli olsun, milliləşməsin. Uduzsa da belə, göz oxşayan oyun sərgiləsin. Biz də onları alqışlayaq. Qazaxıstan kimi, Albaniya kimi, Gürcüstan kimi… Hələ mən paxıllıqdan və düşmən münasibətlərimiz olduğundan başqa ölkələrin adını bu siyahıya daxil etmirəm. Əslində bir çoxları kimi ötən gecə qarşılaşmanın nəticəsini və yığmamızın sərgiləcəyi oyunu əvvəlcədən təxmin etdiyim üçün İtaliya – Azərbaycan matçına baxmadım. Nəticəyə görə də üzülmədim. Mənim millidən hələ də nəticə gözləyən Azərbaycan xalqına yazığım gəlir…
EMİN SƏFƏROV