Premyer-liqa
Muntyanu qovulmaq üçün hər şey edir, amma…
Liderin topladığının yarısı qədər xal yığan “Qəbələ…
Liderin topladığının yarısı qədər xal yığan “Qəbələ”; acından günorta duran aşkar autsayder “Bakı”dan cəmi 5 xal öndə olan “Qəbələ”. İndi bu komandada vəziyyət gərgindi…
Əslində, sanki heç nə yoxdu. Klub rəhbərliyi dişini dişinə sıxıb dözür, milyonlar xərclədiyi futbolçu və məşqçi heyətinin qeyrətə gələcəyi günü gözləyir. Amma o gün çox uzaqdadı və təcili müdaxilə olmasa, bir az da uzaqlaşacaq.
“Qəbələ”nin klub olaraq elə bir problemi yoxdu – rəhbərlik nəticə qazanmaq üçün hər şey edib. Amma işin icrası və icraya nəzarət baxımından ciddi problem var. Sanki Dorinel Muntaynudan hesabat tələb etmək üçün kimsədə cəsarət qalmayıb. Rumın çalışdırıcı “Ferrari”ni traktormuş kimi sürür və trassda niyə bu qədər geridə qalmasına görə onu qınayan yoxdu.
Klubda hamı bu məşqçidən qurtulmaq istəyir. Onu yola salmaq üçün səbəb kifayət qədərdi, ancaq heç kim səbəbləri paket halında toplayıb onun gözünə soxmur. Belə təəssürat yaranır ki, heç kimdə ona “cəhənnəm ol” deməyə cəsarət yoxdu. Ya arxası möhkəmdi, ya da “Qəbələ” rəhbərliyinə elə məhz bu cür nəticələr əlverişlidi.
Bildiyim qədəri ilə hətta hazırda bütün işlərə nəzarət edən vitse-preziden Fariz Nəcəfov da Muntyanudan narazıdı. Amma, amma, amma… Rumının çemodanlarını yığışdırması üçün daha yuxarıdan göstəriş gəlməlidi.
Komandalara xalı qol sayına görə versəydilər, dünən “Xəzər Lənkəran” “Qəbələ”yə 10 qol da vura bilərdi. Muntyanunun ruhsuz komandası o qədər çarəsiz, o qədər bərbad gündə idi ki, cənubluların köhnə-təzə qapıçısı Vyekoslav Tomiç hansısa epizodda tərləmədi ki, indi hansı durumda olduğunu bilək. Nominal qonaqlar oyuna bir az ciddi yanaşsaydı, Kamran Ağayev milli qapıçısı olmasından utanardı.
“Qəbələ”də bu durumdan hamı narazıdı. Muntyanunun futbolumuza sırıdığı səviyyəsiz legionerlər istisna olmaqla, hamı oyunsonrası mətbuat konfransından xoş xəbər gözləyir. Hər dəfə “bəlkə istefa verdi” arzusu ilə… Amma Dorinel qovulacağı, kompensasiya alacağı məqamı gözləyir, istefa mədəniyyəti – bu şərəfli yol onluq deyil. Rəhbərlik özünün utanıb gedəcəyini, məşqçi qovulacağını gözləyə-gözləyə mövsüm yarılanır.
Son oyunda Ruslan Abışovun əvəzlənərkən birbaşa paltardəyişmə otağına yollanması sıradan olay deyildi. Artıq komandada əsəblər tarıma çəkilib, aldığı para üzündən özünü kral hesab edənlər hər oyunda ayaq altında sürünməyi həzm edə bilmir. Rəhbərliyin qorxusundan heç kim səsini çıxarmır, amma bıçaq sümüyə dirənib və üsyan qaçılmazdı. Fəsadları Muntyanunun verdiyi ziyandan daha çox olacaq üsyan. Rəhbərlik ayılsa, pis olmaz…
FƏRİD