Mərkəzi oyunda “yaşıl eynəkli adam”

Topaz Premyer Liqasının qış fasiləsindən sonrakı ilk tur “Qarabağ” – “Neftçi” matçıyla başa çatdı. Qışın oğlan çağında sərgilənən futbol elə mövsümün bu vaxtı yay idman növünə uyğun keçdi. Bu da gözlənilən idi. Çünki təlim-məşq toplanışından qayıdan heç bir komanda ilk rəsmi oyununda bacarığının 100 faizi nümayiş etdirə bilmir. Ancaq məsələ burasındadı ki, Azərbaycan bütün sahələrdə olduğu kimi, futbolda da analoqsuz ölkədi. Hər ötən tur mövsümün 2-ci yarısının 7 faiz azalması deməkdi. Özü də nəzərə alaq ki, heç-heçə tərəflərin hərəyə 2 xal itirməsi anlamına gəlir. Belədə, hər bərabərliyin toplanması mümkün olan maksimum xalın 28 faizinin itirilməsi deməkdi.

Dövrələrarası fasilədə “Qarabağ”ın kosmetik dəyişikliyi o qədər də diqqət çəkmədi. “Neftçi” isə sanki modalar atelyesinə girmiş gənci xatırladırdı. Əyninə nə cür kostyum tikildiyinə isə qış fasiləsindən sonrakı ilk imtahanda aydınlıq gələcəkdi. Doğrudu, bakılılar kostyumu tikdirsələr də, qayış ala bilməmişdilər. Ancaq deyilənə görə, artıq növbəti turda komandanın hücumçusu da olacaq. Hələliksə, Cavid İmamverdiyevin timsalında “köhnə qayış”dan istifadə etməli idilər.

“Qarabağ” mövsümlərarası fasilədə “İnter”dən transfer etdiyi Ağabala Ramazanovdan debüt oyununda narazı qala bilməz. Cəsarətli oyunuyla göz oxşayan futbolçu bu görüşdə universallığı ilə seçildi. Ramazanovdan söz açmışkən, matçın sonlarına yaxın etdiyi bir hərəkətdən vaz keçmək olmaz. Ramil Diniyevin uydurduğu penalti zərbəsi zamanı fiti səsləndikdə, sabiq “İnter”li onu bağrına basdı. Ağabalanı qınamırıq, Xaqani Məmmədovun “qarapaltarlılar”ı mövsümün ilk yarısında Ramazanovun sabiq komandasının qapısına o qədər ədalətsiz penalti təyin ediblər ki, yarımmüdafiəçi bu cür qərarı komandasının lehinə gördükdə, emosiyalarını gizlədə bilmədi.

Bəs, “Neftçi”? Artıq 13-cü dəqiqədə Qara Qarayevin Şahrudin Məhəmmədəliyevə ötürdüyü topa daha tez yetişən Cavid İmamverdiyev hesabı açmaqla, komandasına əla motivasiya qazandırdı. Ağdamlılar ilk 45 dəqiqədə topa daha çox sahib olsalar da, yalnız Dani Kintananın hiyləgər zərbəsiylə bərabərlik qolu üçün real şans qazandılar. Həmin epizodda isə Boban Baykoviç sayıq tərpəndi.

Paytaxt təmsilçisinin yeni simaları sırasında ilk oyuna görə kimlərisə xüsusi qeyd etmək düzgün olmaz. Elə kollektiv kimi də formalaşmaq üçün “ağ-qaralar”ın zamana ehtiyacı var. Ancaq diqqətçəkən məqam kimi “Neftçi”nin daha əzmkar, daha istəkli olduğunu söyləmək olar.

“Neftçi” mərkəzi rəqibinə verib, “süvarilər”i əks-hücumlarda yaxalamaq taktikası seçmişdi. Bugünkü oyuna görə, böyük ölçüdə ideyanın özünü doğrultduğunu söyləyə bilərik. Nəzərə alsaq ki, “Qarabağ” demək olar ki, qonaqların qapısı ağzına yaxınlaşa bilmədi, müdafiənin də etibarlı oynadığını iddia etmək olar. Amma yenə də uzağagedən fikirlər irəli sürmək tezdi. Çünki “Qarabağ”la “ikinci nömrə”ni seçmək olar, bəs AZAL-la? Bax, favorit olduğu oyunlarda “Neftçi”nin necə görünəcəyini söyləmək çətindi. Çünki hücum xətti istənilən futbolu sərgiləmədi. Ancaq hələ ki, bunu forvardın yoxluğu ilə əlaqələndirmək olar. Növbəti turda isə komandanı daha bir ciddi sınaq gözləyir. Bu dəfə “Qəbələ”nin timsalında.

Hakimlik? Ramil Diniyev onsuz da çoxdan “özünü sübut edib”, bu haqda nə deyirsən de, xeyri yoxdu. Onsuz da Xaqani Məmmədovun “xüsusi eynəyi” həmişə qaranı ağ göstərir. Bircə onu deyək ki, Ağabala Ramazanov Diniyevi bağrına basanda, hakim ona sarı vərəqə göstərməli idi. Həmin sarı isə avtomatik qırmızı vərəqəyə çevriləcəkdi ki, nəticədə, matçın qalan hissəsini ağdamlılar azlıqda keçirəcəkdi. Hakim bunu etməli idi. Ancaq söhbət hakimdən gedir. Elə Rəhman Hacıyevə qarşı epizodda da hakim penalti təyin etməli idi. Nə yaxşı ki, “burda qərəz yoxdu” deyən Xaqani Məmmədovumuz var. Elədi, Xaqani müəllim, burda qərəz yoxdu, savadsızlıq var idi!

Kim xal itirdi, kim xal qazandı? Sualın cavabı üzdədi. Hər iki komanda itirdi. “Qarabağ” sərgilədiyi şən futbolla qələbəyə layiq idi. “Neftçi” nümayiş etdirdiyi intizamlı futbolla. Ancaq nəticəni futbolçular yox, adəti üzrə hakim müəyyənləşdirdi.

CEYHUN ƏLİYEV