Psixoloji portret: Samir Abasov – çılğın dəliqanlı!

“Psixoloji portret” rubrikasının növbəti səhifəsini açmağın vaxtı çatdı. Budəfəki yazımızın qəhrəmanı “Sumqayıt”ın baş məşqçisi Samir Abasovdu. Yaşıl meydanlarda oynadığı vaxt daha çox qeyri-adi səhvləriylə yadda qalan Samir bəy məşqçi kimi özünü tam fərqli formada sübut etmək yolunu tutub.

Abasovu kiminləsə səhv salmaq mümkün deyil. Baş məqşçi kimi özünü sübuta yeni başlasa da, əsl obrazını qısa zaman kəsiyində ortaya qoyub. Qəhrəmanımız tipik xolerikdi.

Məşqçi Abasovla kəlmə kəsən hər kəs bilir ki, nə dərəcədə çılğın və emosional insandı. Xoleriklərin möhürü də məhz emosionallıqla vurulub. Abasovla bağlı bir epizod. Matçsonrası mətbuat konfransında bəndənizin verdiyi sual emosionallığını artırdı. Cavab verdikdən sonra isə “başqa nə sualın?” deməklə, çılğınlığını ortaya qoydu. Xoleriklər bəzən acıdil təəssüratı yaratsa da, bu, onların daxili dünyasından gələn bir auradı. Necə deyərlər, Allah belə yaradıb.

Samir bəyin etdiyi əvəzetmələri xatırlayaq. Hansısa komandanın məşqçisi yetirmələri qapısında top gördükdən sonra bunu təmkinlə qarşılayıb, hadisələrin davamını gözləyə bilər. Abasov isə mütləq partlamalıdı. O, uduzmağı bacarmır. Hətta deyərdik ki, bir qədər cığaldı. Xoleriklərdə olan uşaq maksimalizmi, nə fleqmatiklərdə var, nə melanxoliklərdə, nə də sanqviniklərdə. Qarşılarına qoyduqları məqsəd əlçatmaz görünsə belə, şüuraltı bununla barışsalar da, inadkarlıqlarından əl çəkmirlər.

Ötən mövsümün sonunda Abasov az qala komandanın yarısı ilə vidalaşdı. Riskli idi? Əlbəttə! Onun əcnəbi futbolçu almaq ixtiyarı da yoxdu, baş məşqçisi olduğu komandanın zəngin büdcəsi də. Ancaq xoleriklər heç vaxt geriyə boylanmırlar.  Abasovun inadkarlığı cari mövsümdə bəhrəsini verdi. Komanda avrokubok zonasında qərarlaşmaqla, tarixinin ən uğurlu mövsümünü keçirir.

Qəhrəmanımızın tərs damarı tutdusa, qarşısında kimin olmasının fərqinə varmır. İstər “Tvente” karyeran olsun, istərsə də milli.  Qış fasiləsində o, Vaqif Cavadova qapını göstərəndə, çoxları təəccübləndi. Lakin 39 yaşlı mütəxəssisi komandasının oyunu düşündürür, hansısa futboçunun fərdi ustalıq hesabına azarkeşlərdən alqış alması yox. Vaqif də məhz eqosunun qurbanı oldu. Baş məşqçi isə israrlı idi: o, yolunu futbol fəlsəfəsinə uyğun gələnlərlə davam etdirir.

Abasovun xasiyyətnaməsində ekstravert olması yazılıb. Bu, həqiqətən belədirmi? Çalışdırıcı üçün ətrafdakıların fikri həlledici önəm daıyırmı? Birmənalı şəkildə – bəli! Ən təzadlısı isə budu ki, ətrafdakıların mövqeyi necə olursa olsun, onun fikri ilə üst-üstə düşmürsə, Abasov sözünü ürəyində saxlamır. Məsələn, klub rəhbərliyi hansısa fikri səsləndirib, Samir bəy bununla razılaşmırsa, qorxmadan-çəkinmədən, mövqeyini mətbuata açıqlayacaq. Bu xarakterdə insanlar kreslosevər olmur. Onlar öz xasiyyətlərini hamıdan yaxşı bilirlər və dillərinin bəlasına düşmək ehtimallarının ən yüksək həddə olduğunun fərqindədilər.

Xoleriklərin ən müsbət xüsusiyyətlərindən biri “ulduz xəstəliyi”nə tutulmamalırıdı. İndiki heyətlə “Sumqayıt” hətta Avropa Liqasına vəsiqə əldə etsə belə, Samir Abasov sadəliyini itirməyəcək. Bu, xoleriklərin vizit kartıdı: həmişə olduqları kimi qalır, dil pəhləvanlığına girişmir, inadkar və işgüzar olurlar. Onları qəhrəmanlığa sövq edən başlıca amil motivasiyadı. Məqsəd varsa, buna nail olmaq üçün gecə-gündüz çalışmağa hazırdılar. Ancaq xasiyyətlərinin bu tərəfi onlarla bəzən acı zarafat da edir. Həddən artıq sevimli peşələrinə aludə olmaları, bəzən tükənmələrini şərtləndirir və müəyyən zaman keçdikdən sonra çalışdıqları sahəni dəyişməyə qərar verirlər.

Xoleriklər təbiaətcə liderdilər. Onlar istənilən kütlənin avanqardında olmağa qadirdilər. Ən tanınmış xoleriklərə gəlincə, bunlar arasında Aleksandr Suvorov və Dmitri Mendeleyevi göstərmək olar.

CEYHUN ƏLİYEV