Olimpiya ümidləri: güləş və cüdo

Parisdə keçiriləcək Yay Olimpiya Oyunlarına bir ildən də az vaxt qalıb. Artıq elə bir dönəm başlayıb ki, burada hər bir şey Olimpiadaya hazırlıq sayılır. Bu baxımdan fərdi idman növlərində dünya və qitə çempionatları da istisna deyil.

Məlum olduğu kimi, ölkəmizin lisenziya qazanmaqda çətinliklə üzləşməsi və ümumiyyətlə, son bir neçə ildə idmanımızda baş verən geriləmələr Parisdə uğurlara ümidləri azaldıb. Son illərdə biz hər növbəti Olimpiadada əvvəlkindən daha çox medal qazanmaqla öyünürdük. Artıq bu tendensiya da qırılıb. Bu baxımdan öyünməyə başqa nailiyyət tapmaq lazımdır. Ancaq ən çətini də elə nə ilə öyünməyi tapmaqdır.

İlk vaxtlar Gənclər və İdman nazirliyində baş verən dəyişikliklər idmanımızın yeni inkişaf mərhələsinə qədəm qoyacağına ümid verirdi. Xüsusilə də lazımsız federasiyaların ləğvi (baxmayaraq ki, aralarında illərlə ölkəmizdə ənənəvi sayılan növlər də var idi) təqdirəlayiq addım idi. Mənasız və lazımsız idman növlərinə xərclənən vəsaitin milli mentalitetə xas olan, uğur gətirməyə daha yaxın olan və millətin sevdiyi bir idman növünə yönəldilməsi düzgündür. Bu mənada ölkədə idmanın kütləviliyinə müəyyən qədər zərbə də endirilə bilər. Ancaq bu millətin qanında güləş , boks və yaxud da cüdo sevgisinin hansı səviyyədə olduğu hər kəsə bəllidir. Hər nə qədər taekvando ölkəmizə olimpiya çempionu versə də, bu və bunun kimi bir neçə idman növü populyarlıqda millətin qanına hopmuş növləri üstələmək gücündə deyil.

Ötən həftə güləş üzrə dünya çempionatına yekun vuruldu. Bakıda isə cüdo üzrə Heydər Əliyev adına “Böyük dəbilqə” turniri keçirildi. Yazımızda da məhz bu iki turnir haqqında bəzi məqamlara toxunmaq istəyirik. Bu iki yarışı və idman növünü birləşdirməyimizin bir səbəbi var: Gənclər və İdman Nazirliyinin ümid yerinin bu iki idman növü olması.

Azərbaycan idmanının bugünkü mənzərəsinə nəzər yetirdikdə gələn il keçiriləcək Olimpiya Oyunlarında üzümüzü yalnız güləşçi və cüdoçularımızın ağardacağını görə bilərik. Bunun belə olmasının səbəbi federasiya rəhbərliyinin gördüyü işlərdir. Bu gün güləş və cüdo federasiyalarının işi digərləri üçün həm əlçatmazdır, həm də etalondur.

Güləşdə bir müddət baş verən durğunluq nəhayət ki, geridə qalıb. Milli idman növümüz heç bir zaman diqqətdən kənarda qalmamalıdır. Çünki güləş ölkəmiz üçün idmanda sanki bir dövlət atributudur.

Belqradda sona çatan dünya çempionatındakı nəticələrə diqqət yetirdikdə bir şeyi qabarıq şəkildə görə bilirik. Öz güləşçilərimizin, öz yetirmələrimizin nəticələri daha yüksəkdir. Məlum məsələdir ki, legionerin və milliləşdirilmiş idmançının əsas məqsədi pul qazanmaqdır. İdmançı üçün isə maddiyyatdan başqa həm də bayrağı yüksəyə qaldırmaq arzusu vacibdir. Son dünya çempionatında gördüklərimiz bizi sevindirməlidir. Öz güləşçilərimizdən ibarət komandamız daha yaxşı çıxış etdi. Bu, həm də illərdir problemi qabartmağa çalışan jurnalistləri də sevindirir. Çünki onlar haqlı olduqlarını əyani şəkildə nümayiş etdirdilər.

Doğrudur, bu gün dünyada demək olar ki, bütün ölkələr milliləşdirmə siyasətindən istifadə edir. Ancaq Azərbaycan kimi güləşi sevən və onunla məşğul olan ölkə bu yola getməməlidir. İran milli komandasının heyətində Dağıstandan olan güləşçi necə təsəvvür edilmirsə, bizdə də elə olmalıdır. Əks halda özümüzü allatmaqla məşğul olacağıq.

Heydər Əliyevin xatirəsinə həsr edilmiş “Böyük dəbilqə” turniri də müəyyən qədər yazılanları təsdiq edir. Uzun illik qarışıqlıqdan sonra nəhayət ki, federasiyada sabitlik yaradılıb. Bu sabitlik komandanın rahat şəkildə Parisə hazırlaşmasına imkan verir. Bakıdakı turnirdə 3 idmançımız çempion oldu. Bu çempionluq həm də reytinq xalları deməkdir. Cüdoda isə lisenziya məhz reytinq xalları əsasında verilir.

Bir sözlə, bu iki idman növü hazırda Gənclər və İdman Nazirliyinin əsas ümid yeridir. Baxmayaraq ki, nazirliyin əldə edilən uğurlara heç bir aidiyyəti yoxdur, gələn il qazanılacaq medallara onlar da şərik çıxacaqlar, çünki ölkənin idman siyasəti birbaşa bu quruma bağlıdır.

Bir məqamı da qeyd etməliyik. Bugünə qədər Olimpiya Oyunlarında heç vaxt komanda idman növlərində təmsil olunmamışıq. Gələn il də belə olacaq. Qarşıdakı illərdə də bu arzuolunmaz seriyanın qırılacağı inandırıcı görünmür. Hər hansı bir komanda idman növündə Olimpiadada təmsil olunmayan bir ölkə isə özünü idman ölkəsi adlandıra bilməz. Fərdlər və çempionlar dünyanın hər bir ölkəsindən çıxır.

İLQAR AĞAYEV

Yazı Azərbaycan Respublikasının Medianın İnkişafı Agentliyinin maliyyə dəstəyi ilə hazırlanıb.

Sahə: Uşaq və gənclərin fiziki və mənəvi inkişafında idmanın rolu