“Olimpiya”nın standart təhlükəsi

“Rakuv”la Polşadakı oyunda Şahruddin Məhəmmədəliyevin kobud səhvləri olmasaydı, bəlkə də indi “Olimpiya”ya yox, “Kopenhagen”ə ayrıca yazı həsr edəcəkdik. Doğrudur, Çenstaxova komandasından sonra Kiprin “Aris” klubunu keçmək lazım idi. Amma “Rakuv” göstərdi ki, bu komandanı məğlub etmək çətin məsələ olmayacaqdı. Ötən mövsüm “Neftçi”nin mübarizədən kənarlaşdırdığı “Aris”i keçmək problemə çevrilməməliydi.

Amma olacağa çarə yoxdur. Bəlkə də “Qarabağ” “Rakuv”la Avropa Liqasının qrup mərhələsində qarşılaşar və onlardan bu məğlubiyyətin qisası alınar. Çünki indiki vəziyyətdə polşalıların əla formada olan “Kopenhagen”i adlamaq şansı çox aşağıdır. Doğrudur, “Qarabağ”ın da hazırkı “Kopenhagen”i yenmək şansı çox deyildi. Hər halda, biz 2017-ci ildə qarşılaşdığımız Danimarka çempionundan fərqli qarşımızda tam başqa komanda görəcəkdik.

Yeri gəlmişkən, “Qarabağ” 2017-ci ildə “Kopenhagen”i adladıqdan sonra, növbəti il Çempionlar Liqasının təsnifat mərhələsində Sloveniyanın “Olimpiya”sı ilə qarşılaşdı. Qurban Qurbanovun komandası Sloveniyada 1:0 hesabı ilə qalib gəldikdən sonra Bakıda qolsuz bərabərliklə mərhələ adladı. Deməli, bir tanış rəqibi əldən çıxartsaq da, digər tanış rəqiblə qarşılaşmaq məcburiyyətindəyik. Həm “Kopenhagen”, həm də “Olimpiya” keçəndəfəki komandalardan daha güclüdür, xeyli inkişaf ediblər.

Təbii ki, “Qalatasaray”dan iki oyunun cəminə görə 4 top buraxıb bir dəfə də fərqlənməmələri göstərici ola bilməz. Amma lyublyanalıların Bolqarıstan çempionu “Ludoqorets”lə səfərdə 1:1 hesablı nəticəyə razılaşıb razqradlıları evdə 2:1 hesabı ilə məğlub etmələri ehtiyat ediləsi məqamdır. Bəli, “Qarabağ” “Rakuv”a uduzduğu mərhələdə onlar “Ludoqorets”i mübarizədən kənarlaşdırmışdı.

Əslində, bizə tanış olan bu komanda ilə iki dəfə yollarımız kəsişdiyindən (2001-ci ildə “Şəfa” ilə qarşılaşmışdılar və hər iki görüşdə qalib gəlmişdilər – Lyublyanada 4:0, Bakıda 3:0) bu komandanın tarixi haqda “dastan açmaq” niyyətində deyilik. Sadəcə, onu deyək ki, 7 dəfə Sloveniya çempionu və eyni sayda ölkə kubokunun qalibi olan bu komanda nüfuzuna görə yalnız “Maribor”dan geri qalır. Maraqlıdır ki, ötən il 5 mövsümlük fasilədən sonra çempion olan “Olimpiya” onda da “Qarabağ”la qarşılaşmışdı, indi də eyni vəziyyətlə üzləşib.

Həmin dövrlə müqayisədə hazırda komandanın heyətində legionerlərin sayı daha çoxdur. 14 əcnəbiyə güvənməyin səbəbini başa düşmək olar. “Maribor” kimi geniş imkanlara malik komanda ilə məhz “onun dilində” danışmaq lazımdır.

Belə baxanda, hazırkı “Olimpiya”nı bu səviyyəyə çatdıran birvaxtlar İspaniya millisinin aparıcı simalarından olan, “Espanyol”, “Liverpul” və “Qalatasaray”ın sabiq futbolçusu Alber Riera olub. Amma o, komandanı çempion edəndən sonra buradan baş götürüb qaçdı. Bəli, bu ifadəni nahaq yerə işlətmədik. Çünki Rieradan qabaq millimizin sabiq baş məşqçisi Robert Prosineçki də “Olimpiya”da işləmişdi və o da burada qalmağın mənasız olduğunu anlamışdı. Səbəbini Sloveniya mətbuatını “vərəqləyərkən” görərik.

Prosineçki istefa verərkən, Xorvatiya mətbuatı bunu xorvatiyalının rəhbərliklə yola getməməsi ilə əlaqələndirmişdi. Robertin istefası təyinatından 3 ay sonra reallaşmışdı. Məsələ ondadır ki, onunla 1.5 illik müqavilə imzalanmışdı.

Klub prezidenti Adam Delius keçirdiyi mətbuat konfransında Prosineçkinin bəzi futbolçuların alnmayacağı təqdirdə vəzifəsindən gedəcəyini dediyini, U-16 və U-17 komandalarının ən yaxşı oyunçularını belə tanımadığını bildirib. Prosineçki isə azarkeşlərin də iştirak etdiyi mətbuat konfransında klub rəhbərliyini fırıldaqçılıqda ittiham edib: “Mən çox yerdə işləmişəm. Ancaq heç vaxt belə yalançı və fırıdaqçıları görməmişəm. Onların klubu idarə etməsi absurddur”.

Hazırkı baş məşqçi isə Portuqaliyada 12 komanda dəyişən 50 yaşlı mütəxəssis Joao Enrikedir. 2003-cü ildən məşqçiliklə məşğul olan bu mütəxəssis son vaxtlar demək olar ki, ildə bir klub dəyişir. Ölkəsində “Leyşoes”, “Pakuş de Ferreyra”,  “Vitoriya Gimaraynş” və “Moreyrense” kimi ortababları çalışdıran məşqçi ötən mövsüm “Maritimu”nun “sükanı arxasında” əyləşmişdi.

O ki qaldı komandanın transfer siyasətinə, “Olimpiya” ardıcıl ikinci il demək olar ki, nə transferlərə pul xərcləyir, nə də futbolçuların satışından qazanır. Baxmayaraq ki, Sloveniya klubuna bu yay 6 yeni oyunçu qoşulub, 4-ü isə ayrılıb.

Lyublyanalıların davam edən “transfer pəncərəsi”ndə xərcə düşdüyü yeganə oyunçu 22 yaşlı hücumçu Raul Floruçdur. Gənc hücumçu ötən mövsüm Xorvatiyanın 1-ci Divizionunda vurduğu 12 qolla ikinci bombardir olmuşdu. İyulun əvvəlində “Olimpiya”ya gələn Floruç hələlik əsas heyətdə möhkəmlənə bilməyib. Hazırda zədədən əziyyət çəkən hücumçu son 5 matçı buraxıb.

İndi isə Lyublyana təmsilçisinin azad agent statusunda cəlb etdiyi futbolçulara baxaq. Slovakiyanın yüksək liqasından gələn Ahmet Muhamedbeqoviç əsas heyət üzvünə çevrilib. 24 yaşlı mərkəz müdafiəçisi avrokuboklarda 6 matçın hamısında (o cümlədən, “Qalatasaray”la iki görüşdə) start heyətində meydana çıxıb və sona qədər oynayıb. Hətta Latviya “Valmiera”sı ilə səfərdə komandasının qələbə qolunu vurub.

Eyni sözləri Xorxe Silva haqda da demək olar. Sağ cinah müdafiəçisi avrokuboklarda 6 oyunun hamısında ilk “11-lik”də başlayıb və artıq bütün turnirlərdə 3 məshuldar ötürmə ilə yadda qalıb. Əvvəlki iki mövsümdə Portuqaliyanın 2-ci Liqasında cəmi 9 qol vuran hücumçu Pedro Lukas Sloveniya çempionatının son turunda dubl edib. Yarımmüdafiəçi Nemanya Motika da axırıncı turda qol vurub, amma hələlik heç cür start heyət üzvü ola bilmir.

Ən müəmmalı isə Saar Fadidanın vəziyyətidir. İyulun 29-da çempionat matçında het-trik edən israilli axırıncı 4 görüşdə sonradan meydana daxil olur. Görünür, yarımmüdafiəçinin 3 qol vurduğu matçda xəsarət alması sözünü deyib.

“Olimpiya”nın itkilərinə gəlincə, iki futbolçunu xüsusi qeyd etmək lazımdır. Söhbət lyublyanalıların ötən mövsüm vurduğu 12 qolla ən yaxşı bombardiri olan hücumameyilli yarımmüdafiəçi Mario Kvesiç və müdafiənin dayaqlarından olan mərkəz müdafiəçisi Corce Tsnomarkoviçin komandadan ayrılmasından gedir. Maraqlıdır ki, “Olimpiya” nə onların, nə də daha iki oyunçunun gedişindən pul qazana bilib.

“Olimpiya”nın ən güclü tərəfi standart vəziyyətlərdən yararlanmağı bacarmasıdır. “Ludoqorets”i belə yıxdılar. Öz cərimə meydançamızın həndəvərində qətiyyən qayda pozuntusuna yol vermək olmaz. Künc zərbələrində belə çox təhlükəli komandadır. Bir də uzaqdan zərbə endirmələrinə imkan vermək olmaz – imkan düşdükcə, qapını “yoxlayırlar”. Məsələn, komandanın kapitanı olan Timi Maks Elsnikin qarşısını kəsmək şərtdir. Şahrudinin bəstəboy olmasını nəzərə alsaq (“Rakuv”un Polşadakı 3-cü qolunu yaddan çıxarmayaq) hər an “Qarabağ”ı “sanca bilər”.

Daha bir “iynəli” oyunçuları portuqaliyalı hücumçuları Ruy Petrodur. 2016-20-ci illərdə “Portu”da çıxış edən və bu komandada 9 oyuna 2 qol vuran 25 yaşlı hücumçu müdafiənin arxasına ildırım sürəti ilə şığıya bilir. Ruy Petronu bağlaya bilsək, “Olimpiya”nın öhdəsindən haradasa gəlmək mümkündür.

Hə, bir də “Qarabağ”la müqayisədə bu komandanın qapıçısı güclüdür. İtaliyada “Atalanta” nın yetirməsi olan 23 yaşlı Matevz Vidovşek çox əla reaksiyaya malikdir. Zəif cəhətlərinə gəlincə, mümkün qədər cinahlardan hücum qurmaq lazımdır. Məsələn, “Qalatasaray” “Olimpiya” ilə oyunlarda cinahlardan irəliləyib cərimə meydançasının kənarına yerlə top çıxarırdı. Bütün müdafiə çaş-baş qalırdı. Hətta topla cərimə meydançasına daxil olub driblinqlə onları yerlə bir etmək olar. Zubir bu mənada əla silahdır. Zubirin zonasından “Ludoqorets”in Razqradda vurduğu qola baxa bilərsiniz. Texnikalı futbolçular qarşısında acizdirlər.

“Olimpiya”nı məğlub etmək olar, hətta bunu etməliyik də. Bircə standart vəziyyətlərdən qorunaq və “Şah”ın “salamatlığı” üçün dua edək!

İLQAR AĞAYEV