Allahın hədiyyəsi?

"Qarabağ" "Səbail"i məğlub etsə də (1:0), oyunun ikinci hissəsində meydana çıxan Abbas Hüseynovun  adı matçın protokolunda olmadığı üçün komandaya texniki məğlubiyyət veriləcək. "Səbail" bu mövsüm ikinci dəfədir ki, rəqibə verilən texniki məğlubiyyətə görə 3 xal qazanır.

Oyunsonrası mətbuat konfransında baş məşqçi Aftandil Hacıyevin dediklərindən bir fraza diqqəti çəkdi: "…bu da Allahın bizə verdiyi hədiyyədi. Bundan imtina edəsi deyilik ki. Belə səhv bizim də başımıza gələ bilər. Bu, bizi məsuliyyətli olmağa çağırır".

Bir az intellektdən kasad yanaşmaya bənzədi fikriniz, Hacıyev. Həm "Zirə", həm "Qarabağ" məhz protokol səhvi ucbatından belə halla üzləşdi.

Allahın hədiyyəsi belə olmur. Allah əziyyət çəkən, zəhmətkeş və layiqliyə mükafat ərz edər. Sizin, komandanızın və klubunuzun bu 6 xalda hər hansı əziyyəti, zəhməti, haqqı olmayıbsa, buna "Allahın hədiyyəsi" demək ədalətli olmur.

Qurbanov dedi ki, həddən ziyadə yüklənmənin belə məsələlərdə hansısa rolu ola bilər, ancaq bu, bizi sığortalaya bilməz. Bəli, Qurbanov növbəti dəfə elə bir situasiya ilə üz-üzə qaldı ki, öz işindən həzz almaq üçün, başının yalnız məşqlərə qarışması üçün peşəkar kollektivin, administrativ işləri həll edən komandanın vacibliyini hiss etdi/gördü. Əslində bugünkü olanlar Allahın sizə hədiyyəsi deyildi, Qurbanova bir göstərgəsi idi – gecikmisən, gecikirsən…

Bunlar ayrı, Hacıyev, bir məqama da diqqət çəkmək istəyirik.

Ümumiyyətlə, son ərəfələr Qurbanov və "drujinası" ifadəsi tez-tez işlədilir. Lakin deyəsən, elə deyil. Çünki elə Aftandil Hacıyev başda olmaqla, baş məşqçi təyin olunmasında Qurbanovun tövsiyəçi olduğu məşqçilər bircə dəfə olsun, dar məqamda onu müdafiə ediblərmi?

Bir dəfə olsun, hansısa mətbuat orqanında çıxış edib, Qurbanova yönəlmiş ictimai qınağa qarşılıq cəmiyyətə hansısa ümid mesajı verilibmi? Nəinki Hacıyev, Qurbanovun aşağı yaş millilərə təyin etdiyi məşqçilər də bunu etməyib. Hamısı quzu susqunluğu nümayiş etdirir. Və hədsiz təzyiqlər, qınaqlar gətirib yekunda bu cür – özünü itirmə hallarına çıxara bilir.

Heç biri ictimaiyyətə müraciətlə ümumi işin faydasına yönəlik, narazı kütlənin inamına hesablanan çıxışlar etməyib. Qurbanovun haqsız hücumlardan müdafiəsi yalnız bir neçə müstəqil KİV-in və bir əlin barmaqlarından az sayda futbol adamının çiyinlərində qaldı. Nəhayət, aydın görünür ki, bu işlərdə administrativ komandanı tərtib etmək qaçılmazdır.

Hər halda, "Səbail"in düşərgəsində gülən üzlər, bayram əhvalı başa düşüləndir, ikinci dəfə texniki məğlubiyyətdən gələn 3 xal üçün oynamağa nə var ki… Hacıyevin, "Heç-heçəyə layiq oynadıq" deməsi idi idbar görünən. Məqsədi, mahiyyəti bəlli olmayan bir komandanın baş məşqçisi kimi məmnun olmaq, məmnun görünmək və hətta "heç-heçəyə layiq oynadıq", "bu, Allahın bizə hədiyyəsidir" kimi fikirlər necə də bəsit görünür…

Elçin Cəlilov, futbolpress.az